POËZIELES

Een fragment uit Het Verlaten Hotel vormde de bron van inspiratie om een gedicht te maken over verzet van nu.

In naam van Wilhelmina Catharina, aanvallen! Met Ronny voorop en Kees en Louise vlak achter hem stormen de voorkanters naar voren, zwaaiend met hun wapens. ‘Laffe, loje NSB debielen blijf met je poten van onze achterkanters af,’ krijsen Louise en haar vriendinnen Erna en Trees.
Hoofdst 6 blz. 105

Ronny:
‘Als de moffen komen is de achterkant geen ideale vluchtweg. Je moet je schuilhouden tot het donker wordt en dan naar ons komen. Ik blijf gewoon komen, vrienden laten elkaar niet in de steek.’ Blz. 102

Op stroken in de kleur van het Oekraïns verzet maakten de leerlingen woordgroepen rond verzet en vriendschap uit het Verlaten Hotel.

Een gedicht voorlezen ook al is het nog niet af, betekent duidelijk praten en hard.

Voor altijd
Beste vrienden ben je pas als je de lach van de ander kunt herkennen

Ook als je ruzie maakt weet je dat het goed zal komen
Margarita

In de steeg aan de achterkant van de Wilhelmina Catharinaschool uit Het Verlaten Hotel bleken emoties over vriendschap en voor elkaar opkomen van alle tijden.
Zes leerlingen lazen hun eigen gedichten voor over Verzet & Vriendschap.
Op de foto de winnares in de categorie Verzet: Florine Mooij.

Kleine daden

Met kleine daden zijn we verder gekomen                                           stiekeme daden waren spannend                                           ik voel mijn hart al bonzen
het was namelijk heel illegaal

Met kleine daden ben ik verder gekomen  zwart was de enige kleur die ik zag
wit was de uitgang,
de richting van mijn pad
door kleine daden zijn we (nu) vrij

Florine De Mooij
winnares Verzetsgedicht

Ik kon eerst niet uit mijn woorden komen van ontroering en dat leek me het grootste compliment voor de zes dichters in de dop zoals Irene Blaauw hen noemde.
Het was even net of Ronny er ook weer was. Ik zag hem voor me, de paar keer dat we samen in zijn oude school waren. Zijn tranen over zijn vriendjes waren ineens de mijne geworden. Je kon de emotie van de achterkanters bijna voelen toen de voorkanters hen kwamen helpen.
Zo dapper.

Als auteur vond ik het een eer de twee winnaars bekend te mpgen maken, al vonden Irene en ik alle gedichten erg goed. Ze kregen allebei een boek met een opdracht. Hier de winnaar die een gedicht schreef over vriendschap: Izaak  Pavicic

Vrienden laten elkaar nooit in de steek
dat is belangrijk
in sommige situaties zal dat moeilijker gaan
maar uiteindelijk zal je elkaar weer horen lachen
en stel, als je uit elkaar moet gaan zal je het contact verliezen
de wind zal proberen alles weg te blazen
maar je hart blijft het vasthouden
dat is belangrijk

Izaak Pavicic

winnaar gedicht vriendschap

Het is nauwelijks te zien maar de schutting in de steeg voo leerlingen die naar de achterkant van de school waren verbannen, is volgekladderd. Door kinderen van toen? Dat leek mij niet nee, graffiti is echt iets van deze tijd.

Tot slot nog een prachtig gedicht van Remco Campert over Verzet dat Irene voorlas.

Verzet begint niet met grote woorden maar met klein daden
zoals storm met zacht geritsel in de tuin of de kat die de kolder in z’n kop krijgt
zoals brede rivieren met een kleine bron verscholen in het woud
zoals een vuurzee met dezelfde lucifer die de sigaret aansteekt
zoals liefde met een blik een aanraking iets dat je opvalt in een stem

jezelf een vraag stellen
daarmee begint verzet

en dan die vraag aan een ander stellen.
Remco Campert